Zonder twijfel een van de meest bekende attracties van Kathmandu is de Swayambunath stupa, ofwel de ‘Monkey Temple’.
Die laatste naam laat zich ogenschijnlijk makkelijk duiden, gezien de honderden apen die daar in (meestal) vreedzame co-existentie met alle pelgrims en toeristen leven. 
Toch zit er een bijzonder verhaal achter de aanwezigheid van deze apen: volgens de legende zijn zij reïncarnaties van hoofdluizen van Manjushri, een bodhisattva die nauw verbonden is aan de ontstaansgeschiedenis van Swayambunath en de Kathmandu-vallei.

Het hele tempelcomplex, gelegen op een heuvel, staat vol met beelden, bouwwerken en artefacten die refereren aan zowel boeddhistische als hindoeïstische mystiek en symboliek. Het is daarmee een van de weinige plekken ter wereld waar twee religies in totale harmonie naast elkaar bestaan. Correctie: drie religies, want naast boeddhisme en hindoeïsme draait het in Nepal zeker ook om toerisme!
De architectuur van de stupa zelf symboliseert de boeddhistische kijk op de elementen en het pad naar verlichting, ook weer gemengd met hindoeïstische aspecten, zoals de zogenaamde 'torana's', poorten naar andere dimensies.
Het meest in het oog springende aspect hiervan zijn de alziende ogen van boeddha: waakzaam de vier windrichtingen in kijkend, de ogen half geloken, om ons te herinneren aan de blik naar binnen, aan de wijsheid in onszelf. De ‘neus’ is geen neus en ook geen vraagteken, maar het nepalese getal ‘1’, dat symbool staat voor de eenheid van alles, de non-dualiteit van het universum.

We ondernemen de klim naar de stupa als symbolische start van onze eigen pelgrimstocht naar Pathibhara en tevens als eerste test van onze beenspieren. In tegenstelling tot wat Wikipedia zegt zijn er 424 traptreden te overwinnen, aan het eind steeds steiler geplaatst. Een beetje zoals het pad naar verlichting: een begin is makkelijk gemaakt, maar het vereist toewijding en volharding om er echt te komen. Door zo met aandacht te lopen raken we vanzelf in pelgrimsmodus en is het eigenlijk geen verrassing dat we door een tibetaanse monnik gevraagd worden om te zitten voor een teaching met uitleg van enkele mantra's, meditatie en gebed met boterlampjes.

De toon is hiermee gezet in de groep en vol verwachting en vertrouwen kijken we uit naar wat we allemaal gaan tegenkomen op onze reis!